Η εκμάθηση του να μάθεις ισορροπία για να οδηγείς ποδήλατο είναι ένα σημαντικό ορόσημο στη ζωή ενός παιδιού και ενώ όλα τα παιδιά αναπτύσσονται με τον δικό τους ρυθμό, η μέση ηλικία για να αποκτήσουν αυτήν την ικανότητα είναι κάπου μεταξύ πέντε και επτά ετών.
Θυμηθείτε πώς μάθατε να οδηγείτε ποδήλατο για πρώτη φορά. Πιθανότατα θυμάστε την ίδια ιστορία με όλους τους άλλους στην ηλικία σας: Ένας γονέας ή άλλος ενήλικας κρατούσε το πίσω μέρος της σέλας σας καθώς κάνατε πεντάλ, έτρεχαν μαζί σας και σας άφηναν ακόμη και όταν τους λέγατε να μην το κάνουν. Και αναπόφευκτα πέφτατε και χτυπάγατε στο δρόμο ή στο πεζοδρόμιο … ξανά και ξανά … μέχρι που για πρώτη φορά, τελικά κρατήσατε ισορροπία μόνοι σας.
Ευτυχώς όμως, υπάρχει μια καλύτρεη μέθοδος που μπορεί να μάθει το παιδί σας ισορροπία για να να κάνει ποδήλατο μέσα σε λίγες ώρες. Η ισορροπία, ωστόσο, είναι δύσκολο να διδαχθεί. Το να καταλάβεις πώς να παραμένεις όρθιος σε δύο τροχούς δεν είναι κάτι που μπορείς να περιγράψεις με σαφήνεια στο παιδί σου ή να του δείξεις πώς γίνεται. Είναι κάτι που πρέπει να το βιώσουν για να μάθουν.
Υπάρχουν ειδικά ποδήλατα ισορροπίας τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να ταιριάζουν καλύτερα στις ανάγκες της οδήγησης ενός παιδιού που μαθαίνει ισορροπία αλλά είναι κατάλληλα για μικρές ηλικίες 2-5 ετών.
Για τα παιδιά 5 και άνω, είναι πιθανότατα πολύ μεγάλα για ένα ποδήλατο ισορροπίας και θα θέλουν να οδηγήσουν ένα πραγματικό ποδήλατο. Και η παρακάτω μέθοδος τους διδάσκει γρήγορα και εύκολα ισορροπία.
Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας θέλει να το κάνει.
Όταν πρόκειται να μάθει ποδήλατο, το παιδί πρέπει να έχει περισσότερο ενδιαφέρον από τον γονέα. Μερικές φορές τα παιδιά ωθούνται σε μια δραστηριότητα όταν το παιδί δεν είναι έτοιμο. Αυτό συνήθως μετατρέπεται σε μια δύσκολη μάχη δίχωςς νικητή.
Είναι επίσης σημαντικό να ληφθεί υπόψη η ωριμότητα του παιδιού, η οποία είναι κρίσιμη σε τομείς ασφάλειας και ελέγχου. Σε τελική ανάλυση, ένα ποδήλατο είναι ένα όχημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα – για να μην αναφέρουμε επίσης το σεβασμό προς τους άλλους ποδηλάτες, πεζούς και οχήματα.
Η ισορροπία του σώματος.
Είναι καλύτερο να ξεκινήσετε να δοκιμάζετε τις ικανότητες ισορροπίας που έχει ένα παιδί πριν ανέβει στο ποδήλατο. Η ικανότητα του παιδιού σε άλλες δραστηριότητες που έχουν στοιχεία ισορροπίας και ρίσκου – πατίνι, καράτε, γυμναστική, σκι κλπ. – είναι καλές ενδείξεις ότι είναι έτοιμα να μάθουν να οδηγούν.
Επιλέξτε το σωστό ποδήλατο.
Οι γονείς αγοράζουν συχνά ένα ποδήλατο με την ιδέα ότι το παιδί τους θα μεγαλώσει, αλλά το ποδήλατο είναι τότε πολύ μεγάλο και δύσκολο για το παιδί να το ελέγξει.
Για ένα παιδί ύψους 75 έως 95cm, ένα ποδήλατο με διάμετρο τροχού 12″ είναι το καλύτερο. Για ένα παιδί ύψους από 1,00 έως 1,20m το καλύτερο είναι ένα ποδήλατο με τροχούς 14-16″. Ένα ψηλότερο παιδί με ύψος 1,10 έως 1,30m θα μπορούσε να οδηγήσει ένα ποδήλατο με τροχούς 18″ και ένα παιδί ύψους 1,20 έως 1,50m θα πρέπει να είναι έτοιμο για ένα ποδήλατο με διάμετρο τροχού 20-24″.
Βρείτε τη σωστή τοποθεσία.
Το καλύτερο μέρος είναι μια περιοχή όπου το παιδί δεν θα ντρέπεται, οπότε ενώ η αυλή του σχολείου ή το πάρκο μπορεί να είναι η πιο βολική επιλογή, όμως μπορεί επίσης να του αποσπά την προσοχή εάν συναντήσει κάποιους φίλους του εκεί. Θα πρότεινα ένα αντίστοιχο μέρος σε μία γειτονική πόλη ή συνοικία.
Πρώτα απ’ όλα δείξτε του πώς να σταματάει με τα φρένα.
Η εκμάθηση του πώς να σταματάει με το ποδήλατο είναι ζωτικής σημασίας προτού διδάξετε σε ένα παιδί πώς να το οδηγεί. Ξεκινήστε με το να εξηγήσετε πώς λειτουργούν τα φρένα, πού βρίσκονται και πώς να τα χρησιμοποιούν. Η διδασκαλία της χρήσης των φρένων και ο τρόπος να πατάει στο έδαφος με ανοιχτά τα πόδια θα ενδυναμώσει και θα καθησυχάσει το παιδί για την πρόληψη ή την ελαχιστοποίηση των πτώσεων, και αυτό θα το κάνει να αισθάνεται πιο σίγουρο.
Τι γίνεται όμως με ένα παιδί που φοβάται να πέσει; Θυμηθείτε στο παρελθόν αν το παιδί ενώ παίζει και πέσει στο έδαφος, σηκώνεται ξανά γρήγορα ή του πήρε αρκετό χρόνο για να ξανασηκωθεί; Οι πιθανότητες είναι, αν έχει πέσει μερικές φορές και δεν σηκώθηκε γρήγορα από το έδαφος τότε θα φοβάται μήπως πέσει. Στη συνέχεια, συνεχίστε να εξηγείτε στο παιδί ότι το προστατεύει το κράνος και ότι η μαμά ή ο μπαμπάς θα είναι εκεί όλη την ώρα για να το προσέχουν.
Βγάλτε τα πεντάλ.
Το πως να κάνει πεντάλ θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα διδάξετε στο παιδί σας, οπότε δεν θέλετε τα πεντάλ να εμποδίζουν προς το παρόν. Βγάλτε τα πετάλια από τα ποδήλατό τους και κατέβασε τη σέλα, ώστε τα πόδια τους να μπορούν να αγγίξουν εύκολα το έδαφος.
(Υπάρχει ένα μυστικό για να αφαιρέσετε τα πεντάλ: Πρέπει να γυρίσετε το κλειδί σε διαφορετικές κατευθύνσεις για το δεξί και τα αριστερό πεντάλ. Για να αφαιρέσετε το δεξί πεντάλ, γυρίστε το κλειδί σας αριστερόστροφα. Γυρίστε το κλειδί δεξιόστροφα για να αφαιρέσετε το αριστερό πεντάλ.)
Στη συνέχεια αφήστε τα μόνα τους στο δρόμο. Κάθε φορά που χάνουν την ισορροπία τους, μπορούν απλά να βάλουν τα πόδια τους κάτω. Στην αρχή θα κάνουν μερικά δειλά βήματα κάθε φορά, μετά θα πηγαίνουν αρκετά πιο γρήγορα και τέλος θα ισορροπούν δίχως να ακουμπούν τα πόδια τους στο έδαφος. Στη συνέχεια, βάζουμε ξανά τα πεντάλ και έτσι θα μάθουν να οδηγούν πολύ γρήγορα.
Περπατώντας με το ποδήλατο.
Με το παιδί σας να κάθεται στη σέλα και με τα δύο χέρια στο τιμόνι, αφήστε το να περπατάει με το ποδήλατο μετακινώντας τα πόδια σε κάθε πλευρά του ποδηλάτου σαν να περπατά, παρόλο που κάθεται στη σέλα. Έτσι θα συνηθίζει στο βάρος του ποδηλάτου και στην αίσθηση της κίνησης.
Σπρώχνοντας με τα δύο πόδια ταυτόχρονα.
Αυτό είναι το βήμα όπου το παιδί σας αρχίζει πραγματικά να μαθαίνει πώς να ισορροπεί με το ποδήλατο!
Ενώ κάθεται στο ποδήλατο με τα πόδια στο έδαφος, ζητήστε από το παιδί σας να σπρώξει προς τα εμπρός με τα δύο πόδια ταυτόχρονα – προωθώντας το ποδήλατο προς τα εμπρός όπως τρέχει ένα καγκουρό.
Δεν χρειάζεται να σπρώξει το ποδήλατο πολύ μακριά. Έστω και ένα σύντομο δευτερόλεπτο στο οποίο τα πόδια τους είναι μακριά από το έδαφος ενώ το ποδήλατο κινείται προς τα εμπρός είναι αρκετό για αρχή Αυτά τα σύντομα δευτερόλεπτα παρέχουν τις πρώτες κινήσεις ισορροπίας.
Σπρώχνοντας με το ένα πόδι.
Αυτό είναι το τελευταίο βήμα του παιδιού σας πριν μάθει ισορροπία. Αυτή η διαδικασία θα βοηθήσει το παιδί να έχει την ισορροπία που απαιτείται για να προχωρήσει, καθώς παρέχει μερικές από τις εναλλασσόμενες αισθήσεις αριστερά / δεξιά που εμπλέκονται στο ποδήλατο.
Ζητήστε από το παιδί σας να περπατήσει το ποδήλατο όπως αναφέρεται παραπάνω, αλλά αντί να βάλει το επόμενο πόδι προς τα κάτω αμέσως, να το σπρώξει με το ένα πόδι και να προχωρήσει όσο μπορεί με τα δύο πόδια μακριά από το έδαφος πριν επαναλάβει τη διαδικασία με το αντίθετο πόδι. Σπρώχνει με το δεξί πόδι, προχωράει με τα πόδια σηκωμένα, σπρώχνει με το αριστερό πόδι, προχωράει και ούτω καθεξής.
Μόλις το παιδί σας μπορεί να προχωρήσει άνετα χωρίς να πατήσει στο έδαφος για μερικά μέτρα, ήρθε η ώρα να προχωρήσετε στο σημαντικότερο βήμα…
Κάνοντας πεντάλ.
Πολλά μικρά παιδιά δεν έχουν τη δύναμη των ποδιών για να ξεκινήσουν το ποδήλατο κάνοντας πεντάλ. Βάλτε πρώτα μόνο το δεξί πεντάλ στο ποδήλατο και σηκώστε λίγο τη σέλα. Επιλέξτε κατά προτίμηση μία ελαφρώς κατηφορική διαδρομή και ζητήστε από το παιδί να πατήσει το πεντάλ προς τα εμπρός για να ξεκινήσει το ποδήλατο και να διανύσει έστω και λίγα μέτρα δίχως να πατάει το αριστερό πόδι στο έδαφος και να σταματήσει χρησιμοποιώντας τα φρένα.
Μετά από λίγο αφαιρέστε το δεξί πεντάλ και επαναλάβετε την παραπάνω διαδικασία με το αριστερό πεντάλ. Ύστερα από αρκετές επιτυχημένες προσπάθειες είναι ώρα να το αφήσετε να δοκιμάσει και με τα δύο πεντάλ.
Ακολουθήστε αργούς ρυθμούς.
Δεν ενδιαφέρονται και ενθουσιάζονται όλα τα παιδιά να μάθουν. Το μεγαλύτερο λάθος είναι όταν ένας γονέας πιέζει την ώρα του μαθήματος. Φροντίστε να κάνετε διαλείμματα όπως απαιτείται και να θυμάστε, εάν εσείς κουράζεστε, έτσι και το παιδί.
Να είστε υπομονετικοί.
Ο μέσος χρόνος που θα πάρει ένα ένα παιδί να μάθει ποδήλατο είναι από μερικές ώρες έως και τρεις έως τέσσερις εβδομάδες. Εάν τα μαθήματα γίνονται πολύ συναισθηματικά ή αγχωτικά, ή εάν το παιδί χάσει το ενδιαφέρον του, τότε είναι καλύτερο να αφήσετε λίγες ημέρες ή εβδομάδες να περάσουν και έπειτα να ξαναδοκιμάσετε.
Να είστε ήρεμοι, παρόντες και υπομονετικοί. Αυτό είναι το κλειδί για τη μείωση του φόβου των παιδιών και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης τους. Η ήρεμη και υπομονετική παρουσία σας τους βοηθά να διατηρήσουν την επιθυμία να συνεχίσουν να προσπαθούν ενώ βιώνουν άγνωστες αισθήσεις και νέους τρόπους χρήσης του σώματός τους.