Υπάρχουν πολλά που πρέπει να λάβετε υπόψη πριν την επιλογή ενός νέου σετ ελαστικών. Αντί να αντικαταστήσετε απλώς ένα φθαρμένο ελαστικό, είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να αξιοποιήσετε τις πραγματικές δυνατότητες του ποδηλάτου σας.
Τα μυστικά του μεγέθους των ελαστικών, του πλάτους των ελαστικών, του σχεδίου του πέλματος, της πίεσης των ελαστικών, των συνθέσεων από καουτσούκ και των επιλογών χωρίς σαμπρέλα πρόκειται να αποκαλυφθούν.
Οδηγός αγοράς ελαστικών ποδηλάτου βουνού
Τα ελαστικά ποδηλάτου βουνού πρέπει να παρέχουν πρόσφυση σε όλους τους τύπου συνθηκών. Ένα νέο σετ ελαστικών είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές αλλά και οικονομικά αποδοτικές αλλαγές που μπορείτε να κάνετε στον χειρισμό ποδηλάτων βουνού.
Τα ελαστικά MTB χρησιμοποιούν τρακτερωτά σχέδια πέλματος για να παρέχουν πρόσφυση σε σκληρά εδάφη εκτός δρόμου, παρέχοντας παράλληλα μια ισορροπία ταχύτητας και άνεσης οδήγησης. Υπάρχει μια τεράστια γκάμα ελαστικών MTB στην αγορά σε πολλά μεγέθη σχεδιασμένα για διαφορετικούς τύπους οδήγησης, εδάφη και καιρικές συνθήκες. Επομένως, είναι χρήσιμο να κατανοήσετε μερικές από τις βασικές έννοιες πίσω από την κατασκευή και το σχεδιασμό τους, προκειμένου να επιλέξετε ένα σετ που θα ταιριάζει πραγματικά στην οδήγηση σας.
Φαίνεται ότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές μάρκες η καθεμία με πολλά διαφορετικά μοντέλα, από πού να ξεκινήσω;
Η αγορά καινούργιων ελαστικών είναι σαν να αγοράζετε ένα νέο πλαίσιο ή ακόμα και ένα εντελώς νέο ποδήλατο. Πρέπει να είσαι ειλικρινής σχετικά με το πού και τι πρόκειται να οδηγήσετε. Σκεφτείτε που ποδηλατείτε τον περισσότερο χρόνο σας και πώς αποδίδουν τα τρέχοντα ελαστικά σας ή τι θα μπορούσαν να κάνουν καλύτερα.
Το ελαστικό που θα επιλέξετε θα εξαρτηθεί από το μέγεθος του τροχού, το διάκενο του πλαισίου και του πιρουνιού σας και τις συνθήκες στις οποίες οδηγείτε. Η επιλογή του ελαστικού σας θα διαφέρει ανάλογα με το αν οδηγείτε σε χωματόδρομους, μονοπάτια ή σε απότομα κατηφορικά κομματια. Εάν οδηγείτε λίγο και από όλα, τότε μπορείτε να επιλέξετε ένα all-rounder.
Τα ελαστικά είναι πάντα ένας συμβιβασμός. Για παράδειγμα, τα εξαιρετικά ελαφριά αγωνιστικά ελαστικά XC μπορεί να ωφελήσουν τους αναβάτες στον αγώνα, αλλά φθείρονται πολύ γρήγορα για καθημερινή χρήση και, επίσης, τα ελαστικά ειδικά για τον χειμώνα δεν έχουν καλή απόδοση σε ζεστό ξηρό καιρό. Όλο και περισσότερο, οι κατασκευαστές παράγουν ελαστικά ειδικά για το μπροστινό και το πίσω τροχό και εκτός από όλα αυτά θα πρέπει επίσης να σκεφτείτε αν θέλετε να μεταβείτε σε tubeless…
Ας ξεκινήσουμε με το μέγεθος. Υπάρχουν τόσα πολλά μεγέθη, ποιο είναι το κατάλληλο για μένα;
Πρώτα φυσικά πρέπει να επιλέξετε τι μέγεθος τροχού έχετε. Τα ποδήλατα βουνού κατασκευάζονται επί του παρόντος σε μία από τις τρεις κύριες διαμέτρους: 26”, 27,5” (650B) και 29”. Υπάρχει επίσης μια αυξανόμενη τάση για τροχούς ποδηλάτου 27,5+, 29+ και Fat Bike που επιτρέπουν τη χρήση συγκεκριμένων ελαστικών μεγάλου όγκου αέρα.
Το μέγεθος του τροχού κανονικά θα αναγράφεται ή θα είναι τυπωμένο ανάγλυφο στα πλαϊνά του ελαστικού σας ακολουθούμενο από το πλάτος του ελαστικού.
Το πλάτος του ελαστικού είναι επίσης ένα σημαντικό στοιχείο. Σε αντίθεση με τα μεγέθη τροχών που είναι μοναδικά για κάθε πλαίσιο ποδηλάτου, υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία με το πλάτος του ελαστικού. Υπάρχουν πολύ περισσότερα πλάτη ελαστικών από τα μεγέθη τροχών, ειδικά με την πρόσφατη προσθήκη των +μεγεθών και των ελαστικών που έχουν πολύ μεγαλύτερο όγκο αέρα από τα τυπικά ελαστικά ποδηλάτων MTB.
Δεν ταιριάζουν όλα τα πλάτη σε όλα τα ποδήλατα, τα +μεγέθη και τα fat ελαστικά γενικά ταιριάζουν μόνο σε ποδήλατα και τροχούς που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για τη χρήση τους, ενώ ορισμένα ποδήλατα βουνού δεν μπορούν να χωρέσουν μεγαλύτερα μεγέθη. Τοποθετήστε και χρησιμοποιήστε μόνο ελαστικά που σας αφήνουν αρκετή απόσταση μεταξύ του ελαστικού και του πλαισίου ή του πιρουνιού του ποδηλάτου σας. Εάν δεν είστε σίγουροι για τα πλάτη των ελαστικών, μπορείτε πάντα να ανατρέξετε στις προδιαγραφές ποδηλάτων των κατασκευαστών ποδηλάτων.
Γενικά, τα στενότερα ελαστικά είναι πιο κατάλληλα για πιο σκληρές και λείες επιφάνειες, είναι γενικά πιο γρήγορα, αλλά προσφέρουν λιγότερη πρόσφυση σε άγριες επιφάνειες. Τα φαρδύτερα ελαστικά από την άλλη έχουν μεγαλύτερη αντίσταση κύλισης, επομένως κυλούν πιο αργά, αλλά προσφέρουν πολύ μεγαλύτερη πρόσφυση σε άγριες επιφάνειες. Η επιλογή του πλάτους του ελαστικού σε συνδυασμό με το σχέδιο του πέλματος (το οποίο αναλύεται παρακάτω), μπορεί να έχει πραγματικό αντίκτυπο στον χειρισμό του ποδηλάτου. Είναι πάντα καλύτερο να επιλέξετε κάτι κατάλληλο για το έδαφος στο οποίο οδηγείτε. Αυτό μας φέρνει στην επόμενη σημαντική ερώτηση, πρέπει να χρησιμοποιήσω σαμπρέλες ή να επιλέξω tubeless.
… αλλά τα ελαστικά μου έχουν σαμπρέλες, τι είναι τα tubeless και πώς λειτουργούν;
Τα ελαστικά χωρίς αεροθάλαμο δεν χρησιμοποιούν την παραδοσιακή εσωτερική σαμπρέλα. Μπορούν επίσης να διαθέτουν εσωτερικά ένα στεγανωτικό υγρό το οποίο θα βουλώσει και θα σκληρύνει αυτόματα, μπαλώνοντας την τρύπα που δημιουργείται από μια διάτρηση.
Τα ελαστικά χωρίς σαμπρέλα έχουν πολλά πλεονεκτήματα απόδοσης σε σχέση με ένα «κανονικό» σετ ελαστικών με σαμπρέλες. Είναι ελαφρύτερα, αντέχουν καλύτερα στα τσιμπήματα και μπορούν να λειτουργήσουν σε χαμηλότερες πιέσεις. Το μόνο πραγματικό μειονέκτημα είναι ότι πρέπει να έχετε το αεροστεγές στεγανοποιητικό υγρό που απαιτείται για να τοποθετήσετε το ελαστικό στο στεφάνι, αυτό μπορεί να το κάνει δύσκολο την τοποθέτηση για έναν αρχάριο. Επιπλέον με μια ολόκληρη σειρά νέων αερααντλιών για ελαστικά tubeless, δεν χρειάζεται πλέον να βλέπετε εφιάλτες που περιλαμβάνουν διαρροή στεγανοποιητικού υλικού παντού ή πουν είναι δυνατόν να μπαλώσει την τρύπα στο ελλάστικό.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι συστημάτων tubeless που έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν τα πράγματα λίγο πιο εύκολα. Το σύστημα UST (Universal Systeme Tubeless) είναι ένα από τα πιο δημοφιλή. Αυτό το σύστημα διαθέτει ένα μοναδικά σχεδιασμένο ελαστικό UST με παχύ πλευρικό τοίχωμα που ασφαλίζει σε ένα συγκεκριμένο χείλος UST με αεροστεγή τοποθέτηση. Αυτό παρέχει ένα σταθερό ελαστικό χωρίς αεροθάλαμο υψηλής απόδοσης με ή χωρίς στεγανωτικό. Το σύστημα UST μπορεί συνήθως να αναγνωριστεί από τα γράμματα UST που τυπώνονται στα ελαστικά και τις ζάντες. Αν και το σύστημα είναι πολύ δημοφιλές, μπορεί να είναι λίγο ακριβό και να σας περιορίσει ελαφρώς όσον αφορά τη συνολική επιλογή ελαστικών.
Μια άλλη επιλογή είναι ο αυξανόμενος αριθμός tubeless κιτ. Αυτά τα κιτ επιτρέπουν τη μετατροπή ενός ελαστικού και της ζάντας σε tubeless χρησιμοποιώντας ένα υγρό στεγανωτικό λατέξ και μια ελαστική φακαρόλα ζάντας για τη σφράγιση και τη διακοπή της απώλειας αέρα.
Η τελική σας επιλογή είναι το Tubeless Ready. Με αυτό, ορισμένοι κατασκευαστές προσφέρουν ζάντες και ελαστικά που προορίζονται να μετατραπούν εύκολα σε tubeless χρησιμοποιώντας ένα κιτ στεγανοποίησης. Για να τα αναγνωρίσετε, το Tubeless Ready είναι συνήθως γραμμένο σε αυτές τις ζάντες και τα ελαστικά.
Σωστά, μόλις το καταλάβω τότε, τι είδους σχέδιο πέλματος πρέπει να ψάξω;
Όπως με κάθε είδος ελαστικού, υπάρχουν δύο βασικά στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη. σχέδιο πέλματος και σύνθεση.
Τα σχέδια πέλματος που χρησιμοποιούνται στα ελαστικά ποικίλλουν πάρα πολύ. Ορισμένα ελαστικά μπορεί να έχουν κατευθυντικά σχέδια πέλματος (συχνά με σχέδιο σε σχήμα ‘v’) που είναι σχεδιασμένα να κυλίονται προς μία κατεύθυνση για αυξημένη ταχύτητα, ενώ άλλα ελαστικά είναι μονής κατεύθυνσης. Η απόσταση του πέλματος είναι συχνά καθοριστική. Σε στενές αποστάσεις, τα πιο κοντά τακάκια κυλούν πιο εύκολα πάνω από ένα στεγνό μονοπάτι, ενώ τα ψηλότερα, πιο φαρδιά τακάκια περνούν από τη λάσπη και καθαρίζουν πιο γρήγορα.
Τα χοντρά πλαϊνά τακάκια που διαθέτουν τα περισσότερα ελαστικά ποδηλάτων βουνού έχουν σχεδιαστεί για να ενισχύουν την πρόσφυση στις στροφές όταν το ελαστικό είναι στο πλάι.
Τα ελαστικά κατασκευάζονται από μια σειρά διαφορετικών ενώσεων καουτσούκ με την ένδειξη σκληρότητας να είναι ένα μέτρο του πόσο μαλακό είναι το καουτσούκ. Τα ελαστικά με σκληρότητα 70 είναι φθηνά, σκληρά, γρήγορης κύλισης και μεγάλης διάρκειας, ενώ τα πιο μαλακά, πιο κολλώδη ελαστικά (με σκληρότητα κάτω από 50) προσφέρουν πολύ βελτιωμένη πρόσφυση σε βάρος της ανθεκτικότητας και της ταχύτητας. Πολλοί αναβάτες βρίσκουν ότι μια σύνθετη σκληρότητα περίπου 60 δίνει τον καλύτερο συμβιβασμό για τη μεγάλη διάρκεια ζωής των ελαστικών και τη βέλτιστη απόδοση σε διάφορες συνθήκες. Τα εξαιρετικά μαλακά αγωνιστικά ελαστικά DH μπορεί να έχουν σκληρότητα 40 και να δίνουν προτεραιότητα στην πρόσφυση σε σχέση με οτιδήποτε άλλο.
Ορισμένοι κατασκευαστές προσφέρουν τώρα ελαστικά διπλής ή και τριπλής σύνθεσης που βλέπουν διαφορετικά μέρη του ενός ελαστικού να κατασκευάζονται από διαφορετικές ενώσεις για να ενισχύσουν τη συνολική του απόδοση.
Εντάξει, αγόρασα τα νέα μου ελαστικά και τα τοποθέτησα. Τι πρέπει τώρα να προσέχω;
Όπως με κάθε άλλο ελαστικό, η πίεση είναι το κλειδί για την σωστή απόδοσή και σίγουρα θα συνιστούσαμε να προσέχετε τι κάνει το δικό σας. Συμβουλευτείτε τη συσκευασία του κατασκευαστή (ή ακόμα και το πλευρικό τοίχωμα του ελαστικού σας) και μάθετε το βέλτιστο όριο πίεσης λειτουργίας που σας συμβουλεύουν. Εάν το ελαστικό σας είναι πολύ μαλακό, τότε θα σπαταλάτε ενέργεια, αλλά εάν είναι πολύ σκληρό, δεν του δίνετε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει όλη την πρόσφυσή του.
Σίγουρα θα συνιστούσαμε να επενδύσετε σε μία τρόμπα δαπέδου με ευανάγνωστο μανόμετρο για να βεβαιωθείτε ότι αποκομίζετε πάντα τα μέγιστα από τα λάστιχά σας.
Γλωσσάρι ελαστικών MTB
Τα ελαστικά MTB στην πιο στοιχειώδη ορολογία τους:
Beads : Δύο δυνατά συρμάτινα τσέρκια ή Kevlar που γαντζώνουν το ελαστικό στο χείλος του τροχού για να το κρατήσουν στη θέση του. Τα ελαστικά με beads από χάλυβα (συχνά αναφέρονται ως “συρμάτινα”) είναι η φθηνότερη επιλογή, ενώ τα Kevlar έχουν μικρότερο βάρος και διπλώνουν για εύκολη αποθήκευση (έτσι τα ελαστικά με beads Kevlar είναι γνωστά ως “αναδιπλούμενα” ελαστικά).
Carcass (Λινά): Το σώμα του ελαστικού, κατασκευασμένο από υφαντό ύφασμα.
Rubber (Γόμα): Το εξωτερικό του ελαστικού που καλύπτει τα λινά. Τα σχέδια του πέλματος και οι συνθέσεις από καουτσούκ είναι σημαντικά στοιχεία κατά την επιλογή ελαστικών (δείτε παρακάτω).
Η πλειονότητα των ελαστικών MTB χρησιμοποιούν φουσκωτούς αεροθαλάμους για να συγκρατούν τον αέρα, αλλά τα συστήματα ελαστικών tubeless αυξάνονται σε δημοτικότητα καθώς απαλλάσσονται από το επιπλέον βάρος της σαμπρέλας και μπορούν επίσης να λειτουργούν με υγρό σφραγιστικό λατέξ μέσα στο ελαστικό για να σφραγίζουν αυτόματα τα τρυπήματα όταν συμβαίνουν .
Tread (Πέλμα): Το πιο παχύ λάστιχο στο ελαστικό και το τμήμα που είναι σχεδιασμένο να σκάβει στο έδαφος, παράγοντας πρόσφυση.
Sidewalls (Πλαϊνά τοιχώματα): Συνήθως επικαλύπτονται με λεπτότερο καουτσούκ για εξοικονόμηση βάρους, τα πλαϊνά τοιχώματα ευθύνονται για το πώς αισθάνεται το ελαστικό κάτω από πλευρικά φορτία.
Compounds (Καουτσούκ): Το σκληρόμετρο του τμήμα του ελαστικού. Συνήθως κυμαίνεται μεταξύ 70 για ανθεκτικά ελαστικά χρηστικής χρήσης έως 40 για καουτσούκ ειδικής βαρύτητας DH. Τα ελαστικά μπορούν να διαθέτουν έως και τρεις διαφορετικές ενώσεις για να βοηθήσουν κάθε τμήμα να κάνει καλύτερα τη δουλειά του.
Inner tube (Αεροθάλαμος): Η σαμπρέλα που βρίσκεται μέσα στο ελαστικό που φουσκώνονται για να το διατηρούν φουσκωμένο.
Tubeless: Ένα σύστημα που αναιρεί τη χρήση εσωτερικών αεροθαλάμων και αντί αυτού βασίζεται σε αεροστεγείς ζάντες και στεγανωτικό υγρό για να διατηρείται το ελαστικό στη θέση του δίχως απώλειες αέρα.
Sealant (Στεγανωτικό): Υγρό λατέξ που βοηθά στην αεροστεγή σύνδεση της ζάντας με το ελαστικό και βουλώνει τυχόν τρύπες λόγω της διαφυγής πίεσης αέρα.